Onze doe-het-zelf columnist Nienke Oosterbaan begint aan een nieuw project.
Een paar jaar geleden was het boek dat ik schreef over zelfvoorzienend leven – Fred & Wilma in de Vinexwijk – aanleiding voor deze column. Misschien was niet elk onderwerp dat de revue passeerde even realiseerbaar voor iedereen. Een kip slachten, bier brouwen, zelf maandverband naaien… ik denk dat maar weinigen zich er aan gewaagd hebben. Maar daar ging het ook niet om. Waar wel om? Mensen op een net iets andere manier over dingen na laten denken. Een manier die misschien iets meer moeite kost, maar wel veel beter is voor het milieu en je portemonnee. En die je, misschien wel het beste argument, veel meer voldoening geeft.
Thuis ondervond ik dat op kleine schaal. Hartje Amsterdam, drie hoog achter is geen plek voor grote DHZ-projecten. Maar mijn schoonouders creëerden afgelopen jaren een waar Fred& Wilma-paradijs. Na het huis eigenhandig gerenoveerd te hebben met volop gerecyclede materialen, kwam er een moestuin, een grijswatersysteem, een grote ren met kippen in een tuin vol fruitbomen en nog veel meer. Niet zozeer vanuit duurzaam oogpunt, maar gewoon, omdat ze er de tijd en de ruimte voor hebben. Omdat zelf doen ze ongelooflijk veel voldoening geeft. En omdat groente, fruit en verse eitjes uit eigen tuin veel lekkerder zijn dan alles wat je in de winkel koopt. We genieten er volop van mee. Mijn schoonouders (beide inmiddels de 70 gepasseerd) zijn misschien wel de beste motivatoren om echt meer zelf te gaan doen.
Maar ja, drie hoog achter… Dus verzonnen we wat nieuws. Iets groters: een heel huis. En dat lijkt nu, na jaren voorbereiding, letterlijk van de grond te gaan komen. Alle voors en tegens van duurzame bouwoplossingen hebben we uitgeplozen; groene palen, zonnepanelen, grijs water systeem, solar tubes, duurzame bouwmaterialen. Helaas blijkt veel, vooral om budgettaire reden, op onze bouwplek (middenin de stad) niet haalbaar. Maar als het huis af is, biedt het mogelijkheden te over voor allerhande DHZ-projecten. En een tuin op het dak. Hoe zelfvoorzienend we echt gaan worden, moet ik jullie helaas verschuldigd blijven. Want ik verruil mijn toetsenbord binnenkort voor een enorme gereedschapskist. Een soort doe-het-zelf 2.0. Het is er tijd voor.
Geef een reactie