Steeds maar weer gelooft de Franse boer Pierre dat het met nóg harder werker, extra lenen en steeds verder uitbreiden wel zal lukken om het familiebedrijf rendabel te maken.
Au nom de la terre begint idyllisch en zonovergoten bij Pierres liefdevolle gezin, maar onheil ligt vanaf het begin op de loer. Gedurende de jaren verandert het boerenbestaan. Machines en stallen worden groter, pesticiden en kunstmest doen hun intrede. Voordat Pierre het doorheeft, ligt de regie bij de bank en de coöperatie en zit hij met een product waarvoor hij zich schaamt en wat niet oplevert. Langzaam gaat hij eraan onderdoor. Regisseur Edouard Bergeon verfilmde zijn eigen jeugd, zowel de gelukkige als de diep ellendige momenten. Hij is tegelijk hard en mild voor zijn vader, die zeker fouten maakte, maar uiteindelijk slachtoffer is van een fout systeem.
Au nom de la terre draait nu in de bioscopen.
Geef een antwoord