“Kalf, met wie?”
“Dag Kalf, met Vincent Bijlo.”
“Oooooh, heb je daar Vincent Bijlo aan de lijn, die vind ik altijd zo leuk, geef hem eens even aan mij?”
“Nee moeder, hij belt voor mij. Oh, ik wil dit niet. Maar het moet, van het Convenant Dierwaardige Veehouderij. De mens vindt het dierwaardig om kalf na de geboorte niet van koe te scheiden.”
“Heerlijk! Heerlijk! Dit is de natuur hè.”
“Ja, zalig moeder, dat ik bij u mag drinken. Maar ik wil niet aan de door een robot afgekloven uiers van mijn moeder lebberen, ik wil alleen, alleen in een kalveriglo, liters melk zuipen uit een speen! Ik wil happy hour. Ik wil bijgevoederd worden door een lekkere boer, uit een emmer. Maar dat mag niet van de kritische consument. De kritische consument wil knuffelmelk.”
“Haha, zo leer je de kneepjes van het koe-zijn, Kalf.”
“De kneepjes van het koe-zijn moeder. Ik wil geknepen worden door een geile boerenknecht, maar ik moet het normale zooggedrag van mijn moeder gedogen. Daar krijg ik goede afweer van, dan ben ik minder bevattelijk voor Paratbc. En dan herstelt mijn moeder beter van de afkalving.”
“Ik poepte je er zo uit, hups, geen enkele moeite, nee hoor, ik heb geen hulp nodig van een veterinair arts. En de nageboorte was er bijna eerder dan jij. Haha!”
“Heel natuurlijk moeder. Wacht maar, wacht maar tot haar melk dikker wordt. Dan kiest de boer eieren voor zijn geld. Dan scheidt hij ons alsnog, hij heeft geld nodig om zijn dure lening te kunnen afbetalen.”
“Leg aan kalf, leg aan, ze hangen ervoor!”
“Hhhmmm, de melk wordt al dik moeder!”
“Ach welnee, dat duurt nog zeker twee weken. En, hoe smaakt het?”
“Naar klaver en kruiden moeder, naar biodiversiteit. Twee weken, twee weken, hoe kom ik die in godsnaam door, meneer Bijlo, help me!”
“Volhouden Kalf, nog even, denk aan de kritische consument, daar doe je het voor. Je kan het, denk aan mij, want ik ben zo’n kritische consument.”
Geef een reactie