Als érgens pogingen worden gedaan de vermeende kloof tussen burgers en politiek te overbruggen, is het wel in de gemeenten. Zij doen er alles aan burgers meer bij het bestuur te betrekken. Wat leveren die experimenten op? En wat betekenen ze voor duurzaamheid? In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen neemt Down to earth een aantal initiatieven onder de loep. Vandaag in deel 2: Martijn Meeuwissen houdt zich bezig met: de buurtbegroting.
Martijn Meeuwissen (21) is voorzitter van de Jeugdraad Prinsenbeek, een dorp in de gemeente Breda.
Houdt zich bezig met: de buurtbegroting
Eerst de jeugdraad. Wat is dat?
“Dat is een groepje van acht jongeren die elke maand iets organiseren om Prinsenbeek leefbaar te houden voor jongeren, zodat ze hier blijven en niet naar de stad gaan. Jaarlijks organiseren we bijvoorbeeld een gemaskerd bal en activiteiten rondom voeding, gezondheid, sport, verstandig met geld omgaan en alcoholgebruik. Prinsenbeek is echt een doe-dorp. Veel mensen doen vrijwilligerswerk. We hebben een van de grootste carnavalsoptochten van het land: allemaal vriendengroepen die maanden bezig zijn met het maken van een wagen.”
Wat is de buurtbegroting?
“Het begon eind 2015 als een experiment van de gemeente: bewoners van Prinsenbeek en Princenhage konden meepraten over de besteding van het wijkbudget. Wat zijn onze wensen en prioriteiten, en hoe kunnen we die realiseren? Er was geen extra budget voor. Dus als je iets wilde, moest je iets anders laten. Het is een geslaagd experiment, waaraan in Prinsenbeek duizend mensen deelnamen, op een bevolking van elfduizend mensen. De buurtbegroting wordt nu onder de naam Breda Begroot in andere dorpen en wijken ingevoerd.”
Waarom is het geslaagd?
“Door met alle mensen te praten, krijg je een duidelijk beeld van wat het dorp belangrijk vindt. Daar tegenover staat dat het wensenlijstje dat uit die gesprekken naar voren kwam niet op alle punten even realistisch was. Dat kwam omdat we geen inzicht hadden in de gemeentebegroting. We wisten ook niet hoe duur onze wensen waren en wat we daarvoor moesten inleveren.”
Wat was dat wensenlijstje?
“Bovenaan staat de wens om de Markt te herinrichten, het centrale plein dat voor twee derde uit parkeerplaatsen bestaat. Jongeren willen er meer groen en ruimte voor evenementen, ouderen meer parkeervoorzieningen. Het autovrij maken van de Markt is onderzocht, maar dat was verkeerstechnisch te ingewikkeld. Er is een gezamenlijk plan ontwikkeld, dat beide wensen combineert. Het kost 1,8 miljoen euro en wordt volgend jaar uitgevoerd. Vervolgprojecten moeten budgetneutraal zijn.”
Ging het nog over duurzaamheid bij de buurtbegroting?
“We waren het erover eens dat de Markt te weinig groen is en vol staat met auto’s. Verder speelt het onderwerp hier helemaal niet. We hébben een park, we hebben veel speeltuinen.”
Hebben de jongeren van Prinsenbeek iets uit het begrotingsexperiment gesleept?
“We hebben een plan gemaakt voor een buitenfitness in park Over-Bos, aan de andere kant van de A16. En het is al gerealiseerd, voor 30 duizend euro! Je kunt er bootcamp-achtige dingen doen in de buitenlucht: er staan crosstrainers, opdrukbanken, gewichten en er hangen ringen – alles hufterproef. De plek is populair, bij jong en oud.”
Recente reacties