Al ruim dertig jaar ondersteunen ze acties voor een betere, groenere wereld. Talloze campagnes van Milieudefensie waren niet mogelijk geweest zonder de inzet van dit vrijwilligerscollectief uit Amsterdam. Begin december brandde hun loods uit. De wederopbouw is intussen begonnen. Want Stichting Theaterstraat wil door.
Protesten tegen schaliegas met een nagebouwde boortoren. Vele acties in, bij en om de Hofvijver in Den Haag. Of een paar straten verder, bij het hoofdkantoor van Shell. De ‘varkensflat’ op de Dam. Het Bulderbos bij Schiphol. Een doormidden gezaagde bus als protest tegen de verslechtering van het openbaar vervoer. Een nagebouwd perron inclusief stoptrein, voor een beter OV. Een houten ‘fossiel’ van ruim dertig meter lang en anderhalve meter hoog op het bedreigde Zeeuwse strandje de Kaloot. De dijk van zandzakken bij de klimaattop in Den Haag in 2001. Grote houten vogels op palen: “Trek de Groene Grens!”
En dat is nog een kleine greep uit de talloze acties van Milieudefensie waarbij Stichting Theaterstraat een onmisbare rol had. Er werd een hoop gelast, getimmerd en geschilderd in de loodsen van dit Amsterdamse vrijwilligerscollectief. Daarnaast brengen de chauffeurs en bussen van Theaterstraat actievoerders van Milieudefensie sinds jaar en dag, bij nacht en ontij, naar waar de actie ook maar is. Met podia en geluidsinstallaties hielp Theaterstraat vele progressieve organisaties en initiatieven hun geluid op straat te laten horen. Tientallen buurtfeesten per jaar werden door het collectief met techniek en menskracht ondersteund.
Totdat op 3 december een grote uitslaande brand in het Westelijk Havengebied ook de loods van Theaterstraat in lichterlaaie zette. Zes brandweerkorpsen werden ingezet en evenzoveel bedrijven werden gedeeltelijk of helemaal door de brand verwoest. De karakteristieke roodgele wagens van Theaterstraat konden op het nippertje worden gered, maar de zeecontainers met daarin de geluidsinstallatie en podiumlichten brandden helemaal uit. Net als het gereedschapshok, honderden meters kabels, en veel actiemateriaal en decor dat Milieudefensie er had opgeslagen.
Een verzekering? Die kreeg Theaterstraat niet. Het is lastig om een zogenoemde romneyloods (halfronde loods) verzekerd te krijgen. “We hebben dat wel om de paar jaar geprobeerd, maar tevergeefs”, zegt Reinier Schretlen van het collectief. Toen er eindelijk een verzekeraar met een offerte kwam was de premie zo hoog, dat dat geen optie bleek voor de club die alles lowbudget en met eigen handen voor elkaar bokst.
“Er is wel erg veel stuk”, weet Reinier. En dat doet pijn. “Het meest frustrerend is dat wij de hele ochtend van de brand contact hebben gezocht met de brandweer, maar er niet bij mochten van de politie. Later hoorden we dat de brandweer naar ons gezocht had. We hadden ze kunnen wijzen waar de gasflessen en het brandstofhok stonden, en de wagens veel eerder naar buiten kunnen rijden. Dat had het blussen waarschijnlijk vergemakkelijkt.” Gelukkig zijn de vrachtautowerk- en -stalplaats, een gedeelte van het laadplatform en het kantoor behouden. Van daaruit vinden de herstelwerkzaamheden nu plaats.
Want na de schok over de vernietiging van bijna alles wat er de afgelopen 35 jaar met eigen handen is opgebouwd, kwam er “onwaarschijnlijk veel hulp en steun” op gang. Tientallen vrienden van Theaterstraat, uit alle decennia en uit alle hoeken van het land, hielpen puinruimen. “Dat is echt hartverwarmend. Het houdt ons aan de gang”, vertelt Reinier, in overall bij de loods.
Doorgebogen spanten zijn gesloopt, er is 30 ton ijzer afgevoerd en 40 ton overig afval. Toch: “Hoe meer we opruimen en schoonmaken, hoe groter de ramp wordt. Je moet van steeds meer dingen constateren dat ze toch echt niet meer te repareren zijn.”
De loods is inmiddels van brandplaats weer bouwplaats geworden. Voor de herbouw van het afgebrande deel is er nog heel veel menskracht en geld nodig. Want de loods, gereedschappen en materialen waren naar schatting zo’n half miljoen waard. Op z’n ‘Theaterstraats’ – veel zelf doen en zoveel mogelijk tweedehands – kan er met 200 duizend euro voor redelijke vervanging gezorgd worden. Met al ontvangen donaties zijn de eerste bouwmaterialen en vervangende gereedschappen gekocht.
“Denk maar niet dat jullie er zomaar mee op kunnen houden”, schreef iemand bij zijn gift. En dat is Theaterstraat ook niet van plan. De missie van het collectief ligt in de naam besloten: mensen op straat laten zien waar je voor staat, en confronteren met andere ideeën. “Acties worden gemaakt doordat je met mensen op dat moment samen iets neerzet”, vindt Reinier. En dat is ook in het tijdperk van actievoeren via internet nog steeds relevant, al is de opkomst kleiner dan vroeger. “Samen ergens letterlijk voor staan maakt je sterk, en motiveert.” Dat merken ze ook bij buurtfeesten die door bewoners zelf worden georganiseerd. “Zo’n buurt wordt daar gewoon sterker van.”
Recente reacties