Stel je voor: over 10 jaar eet niemand in Nederland meer vlees. Het kan, als we ieder jaar een flinke stap zetten om gehakt te maken van dierenindustrie. Hoe ziet die toekomst eruit? Je ziet het in de graphic novel De vleesvrije stad, een project van 17 tekenaars en schrijvers.
Initiatiefnemer van De Vleesvrije Stad is Mark Schalken – kunstenaar, grafisch ontwerper en
organisator. Hij zou vorig jaar een lezing over dierenrechten houden, maar die kon door de pandemie niet doorgaan. Toen dacht hij al snel aan een samenwerking met andere tekenaars. “Ik had veel over dierenrechten gelezen, denk aan de boeken van Eva Meijer, Jonathan Safran Foer en J.M. Coetzee, en in mijn lezing een schets gemaakt van hoe ik de komende 10 jaar voor me zie. Het is bij dierenrechten net als bij het klimaat: we hebben als samenleving ehoefte aan een toekomstperspectief. We willen weten hoe het anders kan. Soms lijkt het onmogelijk, zo’n grote verandering. Maar dat is het niet: er zijn tal van grote veranderingen geweest. Misschien wel groter en minder urgent dan deze. Dus daar wilde ik mee door. Maar dan niet langer in mijn eentje en alleen met taal, maar samen met anderen en met beeld. Tekeningen roepen empathie op. Ze laten zien dat een andere toekomst mogelijk is.”
Jong, oud, gangbare strips, underground, experimenteel… Tien heel verschillende tekenaars gingen aan de slag met het thema dierenrechten, allemaal op hun eigen manier, met een filosoof of schrijver als sparringpartner. Het resultaat: de graphic novel De vleesvrije stad (in 10 jaar). Schalken: “Het is letterlijk een heel groot boek geworden. De dierenindustrie is dan ook een groot probleem.” Het begint bij dierenleed, maar gaat uiteindelijk over een wereld die voor geen enkel dier (ook de mens niet) nog leefbaar is. Willen we het klimaat en dus de aarde redden, dan moet onze relatie met de natuur op de schop. Schalken en de andere tekenaars zijn dan ook activistisch, maar het liefst op een verbindende manier, legt hij uit. “Ik wil dat we uitstralen dat we heus de waarheid niet in pacht hebben, maar wel betrokken zijn bij dit onderwerp. Dat is genoeg, want als je je verdiept in de tragedie van de dierenindustrie, besef je dat het radicaal anders moet.”Een van de tekenaars die aan het project meedoet is Anat Segal, als tekenaar ook wel bekend als B Carrot. “Alles wat ik maak, komt voort uit politieke en maatschappelijke betrokkenheid”, vertelt ze. “Ik vraag me altijd weer af: vind ik dit belangrijk en wil ik hier wat over vertellen?” In het geval van De vleesvrije stad was deelname voor Segal logisch. Niet alleen is ze veganist, ook heeft haar partner een biologische boerderij net buiten Nijmegen. Reden voor haar om het verhaal te vertellen over de boeren in Nederland, die, soms worstelend met oude waarden, de transitienaar een vleesvrije wereld maken (of niet). “Ik vond het een spannend proces”,zegt Segal. “Het kan ook zo’n kunstboek worden, waar je de boodschap niet per se van meekrijgt. Maar dit zijn niet zomaar ideetjes: we hebben een statement neergezet.”
Rondom het boek worden verschillende bijeenkomsten georganiseerd. Bijvoorbeeld tijdens het festival The Big Draw in Nijmegen. Zie devleesvrijestad.nl voor updates en data.
Recente reacties